جالبه، من هيچ گونه جاي ياسي در شعر مذکور پيدا نکردم، همش تشويق بود براي تغيير مسير؛ براي تغيير فکر و رفتار (با درست يا غلط بودنش کار ندارم ولي اصلا شعر مايوسانه نبود)
در ضمن احساس مي کنم که معناي شعر هم درست درک نشده، هدف از « از جواهرخانه خالي نگهباني بس است» چيز ديگري است.
خداجونت هم اگه بفهمه که اينجوري داري سرکارش مي ذاري همچين ميذاره تو کاست که ديگه توهم جسارت توبه شکستن رو پيدا نکني گلم